Portret

Zdaniem wielu znawców nowej muzyki w Związku Radzieckim po śmierci Siergieja Prokofiewa za najciekawszego kompozytora po Dymitrze Szostakowiczu uważać można Mieczysława Weinberga. Obok Aleksandra Tansmana i Andrzeja Panufnika był jednym z nielicznych polskich kompozytorów, który żyjąc na obczyźnie zdołał zainteresować swoją muzyką najwybitniejszych wykonawców. Twórczość Weinberga jest bardzo obszerna: kilkadziesiąt symfonii, koncerty, muzyka chóralna, kameralna i filmowa (w tym do filmu Lecą żurawie). Samych dzieł operowych skomponował aż siedem — Pasażerkę, której libretto zostało oparte na opowiadaniu Zofii Posmysz, Zakochanego D’Artagnana z librettem napisanym na podstawie powieści Alexandre’a Dumasa-ojca, Gratulujemy! z tekstem zaczerpniętym z opowiadania Szolema Alejchema, i kolejne, napisane na podstawie tekstów Bernarda Shawa, Fiodora Dostojewskiego czy Nikołaja Gogola.

Właśnie ten ostatni jest autorem opowiadania, na podstawie którego zostało stworzone libretto Portretu. Prapremiera tej opery odbyła się w 1983 roku w Teatrze Narodowym w Brnie. Kolejne sceniczne realizacje miały dopiero miejsce podczas Bregenzer Festspiele (2010) w reżyserii Johna Fulljamesa oraz w Operze w Nancy i North Theatre w Leeds w reżyserii Davida Pountneya, który tym razem swoją koncepcję przenosi do Poznania. Angielski reżyser operowy, wieloletni dyrektor artystyczny Scottish Opera, English National Opera i Bregenzer Festspiele, zdobył sławę, wskrzeszając na scenie wiele szerzej nieznanych dzieł operowych. Zrealizował Pasażerkę (2010) Mieczysława Weinberga oraz Króla Rogera Karola Szymanowskiego (2011) w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. 

Spektakl został uhonorowany Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w 2014 roku w kategorii Najlepszy Spektakl

Projekt finansowany z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego