Opis spektaklu
Historia opery Brundibar jest niezwykle ciekawa. Opera ta została skomponowana jeszcze przed II wojną światową przez niemieckiego Żyda - Hansa Krása do libretta Adolfa Hoffmeistera. Była projektem biorącym udział w konkursie ogłoszonym przez czeskie Ministerstwo Oświaty.
Wojenny tok wydarzeń przyczynił się do tego, że premiera utworu odbyła się w żydowskim gettcie w Theresienstadt dnia 23 września 1943 roku z udziałem żydowskich muzyków, oraz przebywających tam dzieci. Od chwili premiery, do jesieni 1944 roku, pieśni z Brundibára legalnie zabrzmiały w getcie 55 razy. Oprócz tego miały także miejsce potajemne wystawienia opery, która pełniła ważną rolę w trudnym życiu mieszkańców getta – pomagała, zarówno występującym, jak i widzom, chociaż na chwilę zapomnieć o tragicznym położeniu.
"Brundibar" to historia o ubogim rodzeństwie: Anince i Pepicku, którzy to aby zarobić pieniądze na mleko postanawiają śpiewać na ulicy. Ich dziecięce głosy są jednak słabe i nie mogą konkurować z głośną muzyką złego kataryniarza Brundibara, który usiłuje przegonić dzieci z targu. Z pomocą dla biednych muzyków przybywają zwierzęta, które zwołują swoich dobrych znajomych - wszystkie dzieci z sąsiedztwa. W efekcie połączenia sił pieśń śpiewana przez tak dużą gromadę zwraca uwagę dorosłych, którzy słuchają jej z zainteresowaniem hojnie wspomagając przy tym dzieci. Ten sukces nie oznacza jednak końca kłopotów dzieci ze złym kataryniarzem. Poirytowany Brundibar włoży jeszcze dużo wysiłku by zniweczyć działania dzieci. Przedstawienie Brundibar jest pierwszym sygnałem zaplanowanych już i przygotowywanych zmian, które zachodzą w Operze Poznańskiej. Teatr Wielki rozszerza swoją działalność o nowe projekty, których celem jest wyjście teatru poza mury gmachu, dotarcie do nowych grup widzów, a także pozyskiwanie nowych talentów.
