Georges Bizet - Carmen

Spektakle odbędą się:
9.01, 10.01 o godz. 19:00

Kierownictwo muzyczne obecnie Aleksander Gref
Inscenizacja i reżyseria Marek Weiss-Grzesiński
Dekoracje Boris F. Kudlièka
Kostiumy Maria Balcerek
Choreografia Izadora Weiss

OBSADA
ZUNIGA Marian Kępczyński, Rafał Korpik
MORALES Andrzej Bułło, Tomasz Mazur
DON JOSÉ Michał Marzec, Marek Szymański
CARMEN Galina Kuklina
ESCAMILLO Jaromir Trafankowski, Mariusz Otto, Adam Szerszeń
DANCAIRO Krzysztof Szaniecki, Jaromir Trafankowski
REMENDADO Tomasz Raczkiewicz, Dymitr Fomenko
FRASQUITA Agnieszka Dondajewska, Tatiana Pożarska, Małgorzata Olejniczak
MERCEDES Urszula Jankowiak, Wiesława Wiza, Magdalena Wilczyńska
MICAËLA Roma Jakubowska-Handke, Maria Mitrosz
Chór, balet i orkiestra Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu.

Podobno od czasu premiery Carmen w Paryżu w 1875 roku zaczęto na scenie operowej opowiadać o sprawach zwykłych ludzi. Potem ten sposób przedstawia bohaterów operowych nazwano we Włoszech weryzmem.

Carmen była dziewczyną piękną, spontaniczną, niezależną, kochliwą i... chyba rozpustną! Różnie to interpretowały mezzosoprany grające tę postać wymyśloną w ubiegłym stuleciu przez francuskiego nowelistę Prospera Merimée. Jako pierwsza Carmen śpiewała Célestine Gali - Marié. Sadząc z zachowanych dagerotypów była to Carmen rozpustna, ale próbowano psychologicznie pogłębić interpretację tej roli. Wychodziła z tego zwykle Carmen damulkowata, pretensjonalna i minoderyjna. Tak traktowano bohaterkę Bizeta w tradycji rosyjskiej - od Maksakowskiej przez Dawidoiwą, Borysenko, na Archipowej i Obrazcowej skończywszy. Największe polskie Carmen to Zacharska, Wermińska, Szczepańska i Kawecka. Na niedościgłych kreacjach tej ostatniej wychowały się wszystkie powojenne pokolenia poznańskich melomanów. Może nie te ostatnie, bo przecież Kawecka przestała śpiewać tę rolę w końcu lat 60.