Teatr "za lustrem": Skaza

spektakl pt.: "Skaza"- w oparciu o wątki sztuki Marzeny Brody


Sam/Matka - Marzena Ciuła (PWST Kraków)
Mat - Mirosława Żak (PWST Kraków)
Sąsiad z Dołu - Michał Majnicz (gościnnie)
Scenariusz, scenografia i reżyseria: Ewa Wyskoczyl
Opracowanie muzyczne: Stanisław Ruksza
Wizualizacje: Stanisław Tarasek
Światło: Mateusz Cierpiał
Współpraca scenograficzna: Władysław Grzesica, Ryszard Hodur, Katarzyna Pyrek


"Bohaterowie Skazy nie są ludźmi chorymi psychicznie, to ofiary wieloletniej przemocy psychopatycznych rodziców. Matthew i Samantha Colleman, aby przetrwać przemoc fizyczną, seksualną i psychiczną, której doświadczyli ze strony matki i ojca, zamknęli się w hermetycznym świecie. Stworzyli własny, specyficzny sposób porozumiewania się, niekiedy charakterystyczny dla bliźniąt, choć nimi nie są. Zlali się ze sobą w jedno, aby nie stracić poczucia elementarnej więzi. Dzięki temu przeżyli, ale taka fuzja dusz i ciał nie mogła nie wpłynąć na ich kontakt ze światem zewnętrznym. Ukazuję jeden z mechanizmów obronnych człowieka, będący odpowiedzią na okrucieństwo najbliższych. Ludzie żyjący w ekstremalnych warunkach potrafią walczyć o własne człowieczeństwo i o ocalenie swojego wyobrażenia dobrego świata. Po Skazie". Rozmowa z Marzeną Brodą, "Dialog", styczeń 2004


"Przystępując do pracy nad scenariuszem reżyserskim Skazy, wiedziałam przede wszystkim, że nie mogę pójść w stronę doraźnej publicystyki reagującej na drastyczne zjawisko jakim jest przemoc w rodzinie. Historia rodzeństwa, które przeszło przez koszmar, staje się, paradoksalnie, poetycką opowieścią o alienacji, ucieczce, braku potrzeby istnienia w świece zewnętrznym. To odcięcie, niemożliwość nawiązania więzi społecznych z realnym światem jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Jednak w sztuce Marzeny Brody odnalazłam ten rodzaj dusznego mikroświata, który fascynuje maleńkimi, minimalnymi, intymnymi zdarzeniami między rodzeństwem. Wybrałam siostrzeństwo - niezwykły "teren" do penetracji. Ten rodzaj bliskości był dla aktorek i dla mnie najbardziej interesujący w pracy nad spektaklem." Ewa Wyskoczyl, reżyser spektaklu.


Premiera spektaklu odbyła się 26 marca 2006 w ramach XII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Żródło: www.osmego.art.pl