Opis spektaklu
Przyjaciel ma rację. Coś dziwnego się ze mną dzieje. Charakter mi się zmienia i głowa mnie coraz częściej boli. Przychodzą mi do głowy zdumiewające myśli i zaczynam też słyszeć jakieś dziwne dźwięki. Nie żebym słyszał jakieś głosy, lecz odnoszę wrażenie, jakby ktoś obok mnie nieustannie szeptał sylabizując: „Bobok, bobok, bobok”. Co to może znaczyć?
Co za bobok?
Co za bobok?
Obsada i twórcy spektaklu
Twórcy spektaklu: reżyseria, muzyka, scenografia. Lista aktorów, pełna obsada, spektaklu Bobok (Teatr Polski, Poznań).
Twórcy spektaklu
Obsada spektaklu
Bilety na spektakl
Aktualnie nie posiadamy informacji o biletach na Bobok.
Kiedy i gdzie grają
Nie posiadamy informacji o tym kiedy i gdzie grają w teatrach sepektakl Bobok (Teatr Polski, Poznań).
Zdjęcia ze spektaklu
Aktualnie nie posiadamy zdjęć ze spektaklu Bobok (Teatr Polski, Poznań).
Recenzje, wiadomości
Aktualnie nie posiadamy recenzji oraz wiadomości związanych ze spektaklem Bobok (Teatr Polski, Poznań).
Komentarze i opinie
Komentarze, oceny i opinie użytkowników do spektaklu Bobok (Teatr Polski, Poznań).
-
Pierwszy wpis [0]RaVq
2011-05-18 13:52:35Obejrzałem Boboka w Polskim jako namiętny fascynat i prozy Dostojewskiego, i twórczości fantastycznej w ogóle. Opowiadanie przeczytałem po raz pierwszy jeszcze szkrabem będąc, w tomie opowieści niesamowitych z prozy rosyjskiej. Stąd trochę fundamentalistyczne podejście. Na niewielkiej widowni sceny Galerii czułem się lekko oszukany: reżyser skupił się na symptomach obłędu protagonisty, nie moralizującej fantastyce opowiadania. Jest to raczej przełożenie na deski narracji "upadającego i bliskiego obłędu indywiduum". Problem zachowań umarłych na cmentarzu staje się drugorzędny, może być jednym z symptomów. Wariacja na temat, ale udana. Świetna gra aktorów. Zapis monologu wewnętrznego jednostki dezintegrującej się został rozpisany na głosy - proste, niewyszukane, lecz udane. Gdyby trwało dłużej, czepiałbym się. Ale trwa niedługo. Całe wydarzenie sceniczne wysmakowane i nienaganne pod względem estetyki. Trochę z teatru ulicznego, a postaci przypominają marionetki. Bardzo przekonywujące na niewielkiej scenie Galerii. Jest to też Dostojewski w wydaniu kieszonkowym, przedstawienie raczej nie wgłębia się w otchłań jego twórczości, lecz przedstawia niepokojącą i frapującą historię w udanej formie. Gdy po spektaklu znów sięgnąłem po opowiadanie, doceniłem także wydobycie różnych fragmentów, nadanie im wyraźnych znaczeń i dźwięku. Pieczołowitość warta pochwały.
