Opis spektaklu
Hrabia Zygfryd wyrusza na krucjatę przeciwko Maurom, zastawiając swoją żonę Genowefę pod opieką przyjaciela Golo. Lud natomiast ma być posłuszny wiernemu słudze Drago. Golo skrycie kocha Genowefę, co chce wykorzystać jego piastunka Małgorzata, chcąc zemścić się na Zygfrydzie. Podsuwa mu pomysł zdobycia i żony i tronu.
AKT II.
Gdy Genowefa odrzuca Gola, ten rozsiewa plotkę, że hrabina zdradza męża. Dworzanie oczekują od pani wyjaśnień i gdy przeszukują jej komnaty, odkrywają niewinnego Draga, któremu kazał się tam schować Golo. Nieoczekiwanie pada martwy na ziemię pod ciosem rozzłoszczonych służących. Genowefa trafia do lochu.
AKT III.
Ranny w walce Zygfryd zostaje w Strasburgu, gdzie leczy go przybyła Małgorzata, która w zaczarowanym zwierciadle ukazuje hrabiemu niewierność swej żony. Wybiegając w gniewie Zygfryd rozbija lustro, z którego odłamków wznosi się duch Draga, grożąc piastunce za jej kłamstwa. Małgorzata w obawie o swoje życie biegnie za Zygfrydem.
AKT IV.
Służący prowadzą Genowefę na miejsce kaźni, gdzie Golo jeszcze raz próbuje pozyskać miłość hrabiny. Gdy ta pozostaje jednak nieugięta, rozkazuje ją zabić. Nagle rozbrzmiewają dźwięki rogów i na wzgórzu pojawia się Zygfryd oraz wiodąca go Małgorzata. Padając w ramiona małżonki, hrabia błaga ją o przebaczenie. Biskup Hidulfus na nowo błogosławi ich związek a lud sławi Boga jako źródło wszelkiego szczęścia i łaski.