Opis
Wystawa Dominiki Pałęckiej "Typoszerego" to rodzaj artystycznej gry, sugerujący nawiązanie do pejzażu blokowisk, tak naprawdę może nas nieco zaskoczyć, bo to widzenie raczej nietypowe. To pejzaż ostrych rytmów, ekspresyjnych plam i nagłych kontrastów.
Dominika Pałęcka jest absowentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na kierunku metaloplastyka/jubilerstwo. Ukończyła ASP w Poznaniu na Kierunku Edukacji Artystycznej i Krytyki i Promocji Sztuki. Wystawa ta jest pracą dyplomową tworzoną w pracowni prof. W.Dutkowiaka.
W cyklu „Typoszerego” artystka zawęziła swoje pole inspiracji do dobrze znanego betonowego pejzażu. Źródłem są tu zbierane fragmenty miejsc, które mogłyby być wszędzie i niegdzie. Zestawiane dużymi płaszczyznami szarości, błękity, fiolety i oliwkowe zielenie tworzą razem dość przytłaczające kompozycje kolorystyczne. Multiplikacja, masowa powtarzalność, i monotonia styka się z jednostkowością spontanicznego języka malarskiego autorki. Cykl stanowi pewien montaż zestawianych kadrów, których wzajemne sąsiedztwo jest w stanie budować bardzo różne temperatury spojrzeń. Jednak ich zadaniem nie jest bynajmniej budowanie apoteozy dla tego typu środowiska egzystencji człowieka.
Fascynacja wszelkimi „typo” pojawiła się u Dominiki Pałęckiej znacznie wcześniej, a objawiała się choćby rozbijaniem wojskowej standaryzacji pomysłem przeprowadzania warsztatów plastycznych w jednostce wojskowej, czy malarską eksploatacją barw maskujących. Później rozpoczęła się fotograficzna seria dachów, balkonów i kontenerów.
W przypadku autorki wierność naturze pojawia się jako konieczny element wstępnego procesu poszukiwania tematu - a potem często po prostu oddala się jak zdjęcie, które traci ostrość. Pojawia się jednorazowa wizja, pewien rodzaj zapomnienia.
Wystawa potrwa do końca września.
Dominika Pałęcka jest absowentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na kierunku metaloplastyka/jubilerstwo. Ukończyła ASP w Poznaniu na Kierunku Edukacji Artystycznej i Krytyki i Promocji Sztuki. Wystawa ta jest pracą dyplomową tworzoną w pracowni prof. W.Dutkowiaka.
W cyklu „Typoszerego” artystka zawęziła swoje pole inspiracji do dobrze znanego betonowego pejzażu. Źródłem są tu zbierane fragmenty miejsc, które mogłyby być wszędzie i niegdzie. Zestawiane dużymi płaszczyznami szarości, błękity, fiolety i oliwkowe zielenie tworzą razem dość przytłaczające kompozycje kolorystyczne. Multiplikacja, masowa powtarzalność, i monotonia styka się z jednostkowością spontanicznego języka malarskiego autorki. Cykl stanowi pewien montaż zestawianych kadrów, których wzajemne sąsiedztwo jest w stanie budować bardzo różne temperatury spojrzeń. Jednak ich zadaniem nie jest bynajmniej budowanie apoteozy dla tego typu środowiska egzystencji człowieka.
Fascynacja wszelkimi „typo” pojawiła się u Dominiki Pałęckiej znacznie wcześniej, a objawiała się choćby rozbijaniem wojskowej standaryzacji pomysłem przeprowadzania warsztatów plastycznych w jednostce wojskowej, czy malarską eksploatacją barw maskujących. Później rozpoczęła się fotograficzna seria dachów, balkonów i kontenerów.
W przypadku autorki wierność naturze pojawia się jako konieczny element wstępnego procesu poszukiwania tematu - a potem często po prostu oddala się jak zdjęcie, które traci ostrość. Pojawia się jednorazowa wizja, pewien rodzaj zapomnienia.
Wystawa potrwa do końca września.