Opis
Określają siebie mianem "teatru dźwięku". Łączą bowiem w swoich występach teatralne środki wyrazu z muzyką. Posługują się głównie instrumentami azjatyckimi. Używają między innymi oryginalnych mis, gongów tybetańskich, tradycyjnych dzwonków „karatale", tybetańskich „bębnów oceanicznych" imitujących dźwięk morza, bębenków sprężynowych wydających dźwięki inspirowane odgłosami burzy.
Tworzą głównie po to by metaforycznie ukazać z jednej strony egzotykę, a z drugiej bliskość pomiędzy Azją a Europą. Bliskość, którą zbudować potrafi jedynie muzyka łamiąca granicę między kontynentami.
Obok gongów i mis, przestrzeń muzyczną współtworzą śpiewy gardłowe z elementami mongolskiej wokalizacji.
Ten trzyosobowy zespół składa się z Joanny Kornackiej, Pawła Bąkowskiego i Jarka Mikołajczyka.